Bu organizasyon genellikle genetik bir programa, toplulukta yaşıyorlarsa hücrenin ve organizmanın çalışması için gerekli olan metabolik reaksiyonların yürütülmesi için bir dizi talimatla yönetilir. Dolayısıyla, eğer belirli talimatlar olmadan kendi çevresine tepki gösterebiliyorsa, melek aynı kategoriye ait değildir. Bununla birlikte, farklı yaşam tarzlarını tartışırken bu ifadeyi değiştireceğiz.
Nobel Tıp Üniversitesi Louvain Üniversitesi’nden Profesör Christian de Duve (UCL / CIP), Tıpta Nobel Ödülü’nü aldı, doğal yapısıyla hayatı tanımlar. Çok farklı bir evrim ağacı düzeninden başlayarak (filogenetik ağaç dallara, sınıflara ve komutlara bölünür), canlıların genomunun moleküler sınıflandırmasına ilişkin istatistikler – veya genlerinin en azından bir kısmı – hepimizin ortak bir gövdeden indiğini gösterir. ilk hücreyi bulduğumuz yer: çekirdeğin sitoplazmadan ayrıldığı ökaryotik hücre.
Bu canlı varlık 3 bölüme ayrılmıştır:
- Dış dünyadan ayıran geçirgen bir zar.
- Kendini gerçekleştirmeyi düzenleyen genetik bir materyal.
- İş sağlayan ve mekansal yapılandırması çok yüksek olan proteinler.
Yaşamın bu tanımları, tek hücreli organizmalar için, bakterilerden parametriyuma kadar mükemmel bir şekilde uygulanabilir. Çeviklik ve hareketlilik ve üremelerinin tümü canlılık belirtileridir. Ancak bir insan fetüsünün şaşırtıcı hücre bölünmesi sırasında, tamamen farklıdır. Çok hücreli bir organizmanın aşamalarına bakarak, gelişimin hangi aşamasında canlı bir organizma hakkında konuşabiliriz? Ahlaki sorunu başkalarına bırakarak, cevabın eskisi kadar basit olmadığını görüyoruz.
Gözler mikroskop merceğine sıkıştı, birçok hücre bölünmesi gözlemlendi, ancak yine de sadece bir organizma var.
Rollerin bu şekilde ayrılması, solunum, sindirim, atılım vb. Gibi bazı fizyolojik fonksiyonların vücuduna atanmasıyla sonuçlanır, tüm hücrelerin büyümesi gereken tüm hayati fonksiyonlar.
Bu nedenle, en kırılgan ağaçtan en büyük memelilere kadar, hücrede değil, tüm organizmada yaşamın var olduğu sonucuna varabiliriz. Kişinin kendisi artık yok. Erken evrelerde, hemen hemen tüm hücrelerin vücudun herhangi bir işlevini üstlenebileceği doğrudur. Yetişkin kişi kaybolmaya başladığında, diğer özel hücreler bütünün hayatta kalmasını sağlamak için yerini alacaktır. İnsan vücudunda her gün milyonlarca hücre en büyük ilgisizliğimizde ölüyor. Fakat eğer vücut ölürse, tüm hücreler aynı dünya yasalarına uyacaktır.