Hayatın tanımı. Bölüm II

Bunun yerine, bir katır canlıdır ama yavru olamaz. Bir bilgisayar virüsü, biyolojik eşdeğeri bir hücreye bulaştığı için program enfeksiyonu ile çarpılabilir, ancak bir organizmaya değer mi?

Bilgisayarlar sayesinde araştırmacılar, canlı organizmaların fonksiyonlarını taklit edebilecek ve sanal organizmaların parametrelerini yeniden üretebilecekleri şekilde programlarına dahil edebilecekleri güçlü bir araca sahipler: karınca kolonileri, bir yumurta salyangozunun gelişimi veya büyüme Bitkilerin

Eğer Tsukuba Expo’dan (Japonya, 1989) müzik robotu ya da Mary Shelley’nin “Frankenstein” adlı yaratığı tıpkı senin ve benim için canlı görünüyorsa, bu fantastik insan benzeri yaratıklar veya robotlar tüm yaşam süreçlerini idare eden iyi bir kombinasyondan yoksundur: kader. Zaman geçtikçe hayat gelişir ve sınırsız sayıda parametreye işaret eder; bu da onu görünüşte öngörülemez kılar.

Tüm kuruluşlar, çevreye tepki vermelerini sağlarken istikrarı sağlayan “rastgele sırayla” yaşarlar. Uyarlanabilirlik, öğrenme. Komuta olmadan, dünya anarşiye batacaktır. şanssızlık – ve kozmolojide “masum” olmadığını göreceğiz – evrim olmaz. Ancak, tüm bilgisayar programları, beklenmeyen durumlara cevap verebilecek veya karar verebilecek olsalar bile, belirli bir amaç için yaratılmışlardır. Bir belirsizlik var. Vitalistler, Ortaçağ’da olduğu gibi, insanın amacının Tanrı imajında ​​(antropojenik bir prensip) olduğunu iddia etmiş, canlı bir organizma bir makine değildir.

Hayatta olmanın evrimi takip ettiği zaman olduğunu da varsayabiliriz. hayatta kalma, türlerin korunması gibi. Bu bize, belirli bir amaç veya ahlak olmadan, insan merkezciliğinden kaynaklanan bir yaşam tanımı sunmamızı sağlar. Önceki konuya, “meselenin programlama olmadan kendi kendini organize etme yeteneğine sahip olduğunu” eklemeliyiz.