Τέλος, μπορούμε να ορίσουμε τη ζωή ως πνευματική και όχι οργανική, καθώς ισοδυναμεί με κάποιες μορφές φιλοσοφικής σκέψης και διδασκαλίας.
Για παράδειγμα, οι υποστηρικτές της ανθρωπολογικής εξουσίας βλέπουν τη ζωή πρωτίστως ως τη συνείδησή μας, ως την εικόνα ενός ανώτερου όντος (μια ισχυρή ανθρωπογενής αρχή) ή τους νόμους της φύσης που οδηγούν την εξέλιξη σε αυξανόμενη πολυπλοκότητα (μια αδύναμη ανθρωπογενής αρχή).
Σε αυτό το στάδιο της μελέτης, διαπιστώσαμε ότι η ζωή δεν μπορεί να περιγραφεί χρησιμοποιώντας τις ίδιες αρχές. Η αναζήτηση ενός ακριβούς ορισμού είναι πιθανό να είναι ουτοπική, η ζωή είναι πιθανό να αναδυθεί σε όλο και πιο περίπλοκα συστήματα καθώς κάθε στάδιο ανάπτυξης ορίζει τους δικούς του κανόνες. Το χαλίκι είναι αδρανές, οι κρύσταλλοι αναπτύσσονται και καθορίζονται από την καθαρότητά τους, ο πηλός έχει μνήμες και αλυσίδες, οι πρωτεΐνες κάνουν τα κύτταρα να λειτουργούν, οι ιοί έχουν αναπαραγωγικές ικανότητες, τα πρωτόζωα είναι αυτόνομα και τα μεταζώα οργανώνονται.
Πιστεύουμε ότι η ζωή θα ισχύει μόνο για πιο προηγμένα όργανα σε αυτή την εξέλιξη. Αλλά, θέλοντας συνεχώς να υποδεικνύουμε κάθε κρίκο της αλυσίδας, αναζητώντας έναν ακριβή ορισμό της ζωής, κοιτάζοντας μόνο τα άκρα της ή περιορίζοντας αυθαίρετα τα χαρακτηριστικά της, θα βρεθούμε στο ένα ή το άλλο στάδιο και θα ανατρέψουμε τα παράδοξα της γλώσσας της. Μια καλή περιγραφή της ζωής θα πρέπει να προσεγγίσει αυτή την έννοια από μια πιο γενική οπτική γωνία, παρατηρώντας τις ιδιότητες και τη συμπεριφορά της ύλης και πώς αυξάνει σταδιακά διάφορα επίπεδα πολυπλοκότητας.
Ο σκοπός του βιοσυνθετικού αρχείου είναι να προσπαθήσει να καταλάβει πώς έμοιαζε το πρώτο κύτταρο και αν εμφανίστηκε στη Γη ή αλλού στο σύμπαν.
Πρέπει επίσης να περιγράψετε ένα κύτταρο και τις ιδιότητες, τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του. Η μοριακή βιολογία και η βιοχημεία θα μας οδηγήσουν στα τούβλα του γενετικού κώδικα.
Μόλις έχουμε λύσεις, θα προσπαθήσουμε να μάθουμε τι οφέλη έχουν για τη ζωή στην κοινωνία. Το πείραμα του Μίλερ, οι αρχές της θερμοδυναμικής και η θεωρία του Δαρβίνου θα είναι βασικά σημεία της συζήτησής μας.
Το ενδιαφέρον μας θα επικεντρωθεί τελικά στην αποτελεσματικότητα των δραστηριοτήτων αυτού του οργανισμού, παρατηρώντας ότι η ζωή προσαρμόζεται σε ακραία περιβάλλοντα. Εάν μπορούμε να κατανοήσουμε αυτούς τους μηχανισμούς, ίσως μπορέσουμε να ξεπεράσουμε το μυστήριο της ζωής και να δώσουμε κάποια εικόνα για την εξωγήινη εξέλιξή της.